Praxis i miasto
Ćwiczenie z kulturowych badań angażujących
Praxis and the City. Exercises in Engaging Cultural Studies
Od dawna nie była moim udziałem lektura tak bogata w implikacje dla myślenia kulturoznawcy jak książka Agaty Skórzyńskiej. Spory o tożsamość dyscypliny, o relacje zawiązywane między teoretycznym wymiarem nauk o kulturze a animacją kulturową oraz projektowym charakterem badania kultury od dwóch dekad nie ustają. Dlaczego zatem uważam, że Praxis i miasto wnosi tutaj świeże spojrzenie? Po pierwsze dlatego, że przeczesując współczesną i klasyczną myśl z zakresu humanistyki oraz nauk społecznych au...
It has been a long time since I have read a book as rich in implications for the thinking of a cultural studies scholar as the work by Agata Skórzyńska is. Disputes on the identity of the discipline, on the relationships built between the theoretical aspect of studies on culture and cultural animation, and the project-like character of studying culture, have not ceased for the last two decades. Why do I, therefore, believe that Praxis and the Citybrings a fresh perspective? Firstly, it is beca...
Éditeur : Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Lieu d’édition : Warszawa
Publication sur OpenEdition Books : 5 janvier 2024
ISBN numérique : 978-83-67637-50-3
DOI : 10.4000/books.iblpan.5040
Collection : Nowa Humanistyka | 43
Année d’édition : 2017
ISBN (Édition imprimée) : 978-83-65832-45-0
Nombre de pages : 479
Projektowanie badań. Wprowadzenie do warsztatu
Część I. Roztropność Humanistyczna. Praxis wspiera badania kulturowe
Część II. Uczenie się miasta. Praktyki kulturowych badań angażujących
Od dawna nie była moim udziałem lektura tak bogata w implikacje dla myślenia kulturoznawcy jak książka Agaty Skórzyńskiej. Spory o tożsamość dyscypliny, o relacje zawiązywane między teoretycznym wymiarem nauk o kulturze a animacją kulturową oraz projektowym charakterem badania kultury od dwóch dekad nie ustają. Dlaczego zatem uważam, że Praxis i miasto wnosi tutaj świeże spojrzenie? Po pierwsze dlatego, że przeczesując współczesną i klasyczną myśl z zakresu humanistyki oraz nauk społecznych autorka odnajduje niemal zawsze te "sploty" praktyk, właściwej im otwartości oraz heterogeniczności, które przekonują czytelnika, że poznanie ucieleśnione i usytuowane nie tylko jest możliwe, ale i efektywniejsze poznawczo od tekstocentrycznego "poznania abstrahującego". Po drugie dlatego, że analiza klasyków myśli społecznej dokonywana przez Skórzyńską odsłania, ile w pojęciach utartych, takich jak "habitus", kryje się nadal niewyzyskanych innowacji semantycznych projektujących dla nas jako badaczy kultury cele działań i inwestujących w naszą sprawczość. (Dr hab. Tomasz Majewski)
It has been a long time since I have read a book as rich in implications for the thinking of a cultural studies scholar as the work by Agata Skórzyńska is. Disputes on the identity of the discipline, on the relationships built between the theoretical aspect of studies on culture and cultural animation, and the project-like character of studying culture, have not ceased for the last two decades. Why do I, therefore, believe that Praxis and the Citybrings a fresh perspective? Firstly, it is because the author, in combing through the modern and classical thought from the field of humanities and social sciences, almost always finds those ‘tangles’ of practice, their characteristic openness and heterogeneity, which persuade the reader that embodied and situated knowledge is not only possible, but also cognitively more effective than text-centric ‘disregarding knowledge’. Secondly, it is because the analysis of classic social thinkers carried out by Skórzyńska reveals that established notions, such as ‘habitus’, still hold many uncovered semantic innovations, projecting for us, as scholars of culture, the aims of activities, and investing in our agency. (Dr hab. Tomasz Majewski)
Agata Skórzyńska (1977) – kulturoznawczyni, prowadzi badania w perspektywie kulturowych studiów miejskich, studiów performatywnych i kulturoznawstwa krytycznego. Interesuje się także metodologią aktywistycznych badań miejskich. Zajmuje się problematyką działania, sprawczości i praktyk kulturowych w przestrzeni miejskiej, a także animacji i edukacji kulturowej. Opublikowała książkę Teatr jako źródło ponowo czesnych spektakli społecznych (2007), jest też współautorką pracy zbiorowej Kulturowe studia miejskie. Wprowadzenie pod redakcją Ewy Rewers (2014). Współredagowała kilka tomów zbiorowych, m. in. Edukacja kulturalna jako projekt publiczny (z Martą Kosińską i Karoliną Sikorska), Sztuka współpracy (numer tematyczny ?Kultury Współczesnej?, z Piotrem Juskowiakiem) czy Diagnoza w kulturze (z Markiem Krajewskim). Publikowała na łamach "Kultury Współczesnej", "Przeglądu Kulturoznawczego", "Prac Kulturoznawczych", "Człowieka i Społeczeństwa" czy "SensusHistoriae". Angażuje się także w działalność społeczną jako animatorka i edukatorka.
Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.
Maszynerie afektywne
Literackie strategie emancypacji w najnowszej polskiej poezji kobiet
Monika Glosowitz
2019
Maszynerie afektywne
Literackie strategie emancypacji w najnowszej polskiej poezji kobiet
Monika Glosowitz
2019
