Hipocentaur nowożytny
p. 186
Texte intégral
1Piechota pod dowództwem pułkownika Idzikowskiego, który w Nanaszu, zdaje mi się, zorganizował batalion drugi, liczyła batalionów trzy; jazda rozrosła się na dwa pułki, każdy po szwadronów cztery: pierwszym dowodził Tchórznicki, drugim Poniński (obecnie generał w służbie włoskiej); dowództwo nad obydwoma było przy Tchórznickim, oficerze z roku 1831, żołnierzu typowym, kawalerzyście pełnym przywar i zalet, przywiązanych do człowieka przyrosłego do konia i szabli. Był to obraz hipocentaura nowożytnego, przyozdobionego w czerwony, do ogórka podobny nos i obdarzonego głosem chrapliwym, którym w boju do żołnierzy wołał: – Kto się boi, niech się za mego siwka schowa!
2Przedruk za: T. T. Jeż: Od kolebki przez życie, t. 1, Kraków 1936, s. 326.
Auteur
(1824–1915)
Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.
